♥ ♥ ျခားနားခ်က္ ♥ ♥

သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို ဗဟုသုတေလးတစ္ခုေျပာျပမယ္....။ အဲဒါက ခ်စ္သူဘ၀ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ ျခားနားခ်က္ေလး ျဖစ္ပါတယ္....။ ဘယ္လိုျခားနားေလး ဆိုေတာ့ ေအာက္မွာဖတ္ၾကည့္ေနာ္.....


၁။ ခ်စ္သူဘ၀              = အလကားေနရင္း အၾကည့္ခ်င္းဆံု၏။
    အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = အၾကည့္ခ်င္းဆံုလွ်င္လည္း အလကားျဖစ္၏။


၂။ ခ်စ္သူဘ၀              =အလကားေနရင္း ခ်စ္သူကိုတမ္းတ၏။
    အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = ခ်စ္သူကို တမ္းတေသာ္လည္း အလကားျဖစ္၏။


၃။ ခ်စ္သူဘ၀              =ကေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ယူလိုက္မည္ဟုစိတ္ကူး၏။
    အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = စိတ္ကူးသည့္အတိုင္း ကေလးမယူျဖစ္ခဲ့ရင္                         အေကာင္းဟုေတြး၏။


၄။ ခ်စ္သူဘ၀             = ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္သမွ် သူ႔အားေပးလို၏။
   အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္သမွ် ဘဏ္တြင္တိတ္တိတ္ေလး ထားလို၏။


၅။ ခ်စ္သူဘ၀             = မႊန္ေနေသာ္လည္း ကိစၥမရွိဟုဆို၏။
   အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = ကိစၥရွိမွ မႊန္၏။


၆။ ခ်စ္သူဘ၀              = တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဖုန္းေျပာပါက တိုးတိုးေလး အၾကာၾကီးေျပာ၏။
    အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = ဖုန္းထဲမွာေအာ္လိုက္ရသည္ကိုပင္ အားမရ။


၇။ ခ်စ္သူဘ၀              = ခ်စ္သူအေၾကာင္း ကဗ်ာေရးဖြဲ႔၏။
    အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = ကဗ်ာေရးသူ ငစႏူ။


၈။ ခ်စ္သူဘ၀              = သူငိုလွ်င္ ကိုယ္လိုက္ငို၏။
   အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = သူငိုလွ်င္ T.V အစီအစဥ္ေကာင္းျပီ။


၉။ ခ်စ္သူဘ၀             = သူ႔ေမြးေန႔ကို အလြတ္ရ၏။
   အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = ကိုယ္ေမြးေန႔ကို အလြတ္ရ၏။


၁၀။ ခ်စ္သူဘ၀              = လူေတာထဲတြင္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ျပီး သြားေလ့ရွိ၏။
      အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = လူေတာထဲတြင္ မ်က္ေစာင္းခ်င္းခ်ိတ္ျပီး သြားေလ့ရွိ၏။


၁၁။ ခ်စ္သူဘ၀              = အစာစားလွ်င္ ခြံေကၽြးမွၾကိဳက္၏။
      အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = အစာစားလွ်င္ ဇြန္းကိုင္လိုက္မွာ ေၾကာက္၏။


၁၂။ ခ်စ္သူဘ၀             = အခ်စ္သီခ်င္း နားေထာင္၏။
     အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = ကက္ဆက္ အေၾကာင္းသာေျပာ၏။


၁၃။ ခ်စ္သူဘ၀             = ခ်စ္သူအေၾကာင္းသာ ေျပာ၏။
     အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ = သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ရာ အေၾကာင္းသာေတြး၏။


၁၄။ ခ်စ္သူဘ၀              = ခ်စ္သူလုပ္သမွ် စိတ္၀င္စား၏။
    အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀   = လူေပါင္းမွားခဲ့သည့္အတြက္ ရင္ထုမနာျဖစ္၏။

♥ မိုး၀ႆန္ ♥ (အပိုင္း ၂)

                                                     အပိုင္း(၂)
                                   @@@@@@@@@@@@@@@@


        ေနာက္တစ္ေန႔ သူႏွင္႔ ၀ႆန္ ဆံုျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ၊ သူ႔ရင္ထဲကခံစားရတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ကိုေအာင္ ကိုေျပာျပေတာ့..........
                ``အဲဒါ အခ်စ္ဘဲ သူငယ္ခ်င္း မင္းတကယ္၀ႆန္ကို
                    ခ်စ္မိသြားတာဘဲ´´
                 ``ငါလည္းထင္တယ္´´
                 ``တင္မေနနဲ႔ ေဟ့ေကာင္ ၊ ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားကြာ ၊
                     သူမ်ားမဦးခင္´´
                 ``ေအး..ငါလည္းစဥ္းစားေနတယ္´´
                 ``ေအး...စဥ္းစား..စဥ္းစား...၊ ျပီးမွ သူမ်ားေနာက္
                    ပါသြားမွ မ်က္ရည္ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ လာမက်ျပနဲ႔´´
                 ``မင္းကလဲကြာ မဦးမခၽြတ္´´
                 ``ဟာ..ဟိုမွာ ေျပာရင္းဆိုရင္း ၀ႆန္ေဒ၀ီ အဖြဲ႔
                    ၾကြခ်ီလာျပီ´´


           သူလွည္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စေနာက္ရင္း ၀ႆန္တို႔အဖြဲ႔ လာေနတာကိုေတြ႔ရသည္။ ၀ႆန္က သူ႔ကိုျမင္သြားေတာ့ ျပံဳးျပျပီး သူတို႔ထိုင္ေနေသာ၀ိုင္းကို ဦးတည္ျပီးေလွ်ာက္လာေလသည္။ အကုန္လံုး၀င္ထိုင္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ၀ႆန္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေလသည္။
                  ``ကဲ...အားလံုးပဲ ၀ႆန္က စျပီးမိတ္ဆက္ေပးမယ္ ။
                     ဒီတစ္ေယာက္က ၀ႆန္တို႔အဖြဲ႔ရဲ႕ ပဲအမ်ားဆံုး
                     ၀တ္ရည္တဲ့´´
                   ``ဟဲ့ .. ၀ႆန္မ နင္ေနာ္´´
                    ``ေဟ့..မဟုတ္လို႔လား´´
                     ``အင္း..ဟုတ္တယ္´´
          ဆိုေတာ့ အားလံုးရယ္ၾကသည္။ ဆက္ျပီး ၀ႆန္က.....
                     ``ဟုတ္ေနတာကို ေျပာေနေသးတယ္၊
                          ဒီဘက္ကတစ္ေယာက္ကေတာ့ ၀ႆန္တို႔အဖြဲ႔ရဲ႕
                         အရပ္အပုဆံုး သီတာတဲ့´´
                     ``၀ႆန္မေနာ္....နင္ေတြ႔မယ္´´
                      ``အခုလည္းေတြ႔ေနတာဘဲေလ။ ဟိုဘက္ကႏွစ္ေယာက္
                          ကေတာ့ ၀ႆန္တို႔အဖြဲ႔ရဲ႕ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး လွတပတ
                           သံုးေယာက္ထဲကိုမွားျပီးေရာက္လာတဲ့ ကုလားညီအစ္ကို
                          သူရ ႏွင့္ ေဇာ္ေဇာ္ တဲ့´´
                       ``၀ႆန္ နင္နာေတာ့မယ္´´
                       ``မဟုတ္လို႔လား..ငါေျပာတာ´´
             ၀တ္ရည္ ႏွင့္ သီတာ ကလည္း ျပိဳင္တူပင္.......
                       ``ဟုတ္တယ္ေလ...ကုလားညီအစ္ကိုေလ´´
             အကုန္လံုး ၀ိုင္းရယ္ၾကေလသည္။ ေတာ္ေတာ္ အစအေနာက္ သန္တဲ့အုပ္စု။သူကလည္း သူ႔နာမည္ ႏွင့္ ကိုေအာင္ နာမည္ကို မိတ္ဆက္ေပးေတာ့ အရပ္ပုပု သီတာက .....
                    ``ကိုေအာင္ဆိုေတာ့ ေကာင္ကိုေပါ့ေနာ္´´
              ပဲမ်ားတဲ့ ၀တ္ရည္ကလည္း.........
                      ``ေအာ္.... မပ်ိဳဘဲနဲ႔ အိုေနတဲ့ အေကာင္အိုေပါ့ေနာ္´´
              လို႔ စလိုက္လွ်င္ ကိုေအာင္မ်က္နွာက ရံႈတြေနေလသည္။ ကိုေအာင္ ပံုစံကိုၾကည္႔ျပီး ၀ိုင္းရယ္ၾကျပန္ေလသည္။ အဲဒီေန႔က စျပီး ကိုေအာင္ နာမည္ေပ်ာက္ျပီး အေကာင္အိုျဖစ္သြားေလသည္။သူ႔ကိုေတာ့ ကိုမ်ိဳးလို႔ဘဲ တညီတညြတ္တည္း ေခၚၾကသည္။ ေတာ္ေသးသည္ သူ႔နာမည္ကို မဖ်က္ၾကလို႔.....ဒီလိုနဲ႔ဘဲ သူတို႕ေတြ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားၾကေလသည္.....။

                @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
                                                   ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္.......
                                                              ၾကိဳးစားလွ်က္..........
                                                                            ♥♥♫ခ်စ္သူေမာင္♫♥♥

♥ မိုး၀ႆန္ ♥ (အပိုင္း ၁)

                                               အပိုင္း(၁)
                                       @@@@@@@@@@@
             သူတို႔အျမဲတမ္း ထိုင္ေနၾက လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ျပီး သူ႕သူငယ္ခ်င္း ကိုေအာင္ ကို ေစာင္႔ေနသည္။ ကိုေအာင္ ကလည္း ဒီေန႔မွဘာလို႔ေနာက္က်ေနသည္ မသိ။ ခါတိုင္းဆိုလွ်င္ ဒီလိုေနာက္မက်တတ္ဘူး။လၻက္ရည္ဆိုင္အတြင္းမွာေတာ႔ လူစည္ကားျပီး အသံေတြကဆူညံေနသလို အျပင္လမ္းမေပၚမွာလည္း လူေတြက မ်က္စိေနာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပ်ားပန္းခတ္မွ် လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကသည္။သူလည္း လမ္းမဘက္ကိုေငးျပီးေတာ႔ ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔ ေတြးမိေတြးရာေတြးေနျပီး ...........ေတြးရင္းကေန ဒီေန႔ရာသီဥတုသာယာ တဲ႔ အေၾကာင္းကို ေရာက္သြားသည္။ ဟုတ္တယ္.... ဒီေန႔ရာသီဥတုသာယာ ေနသည္။ မိုးရာသီရဲ႕ရက္ေတြအတိုင္း မိုးေတြကေန႔တိုင္းလိုလို အဆက္မျပတ္ ရြာေနသည္။ ဒီေန႔မွ မိုးမရြာဘဲ သာသာယာယာရွိေနေတာ့ လူေတြလည္း သူတို႔သြားခ်င္တဲ႔ ေနရာေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္သြားလာေနၾကတာေပါ႔ ။ မိုးရြာလည္း သြားလာစရာရွိတဲ႔လူက သြားလာေနမွာဘဲေလ..........။
                    ``ေဟာဗ်ာ´´
               သူ႔အေတြးထဲမွာ ရာသီဥတုသာယာေနသည္ကို ျပီးဆံုးေအာင္ မေတြးရေသးဘူး။အေနာက္အရပ္ဆီမွ တိမ္ညိဳ ၊ တိမ္မဲ တို႔က တလိပ္လိပ္တက္လာျပီး ခုနတုန္းကသာယာေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္က ရုတ္ခ်ည္းေျပာင္းလဲသြားေတာ႔သည္။မၾကာပါဘူး ေလခတ္ျပင္းျပင္းတိုက္ခ်က္ ႏွင္႔အတူ ပူေႏြးေျခာက္ေသြ႕ေနေသာ ကမၻာၾကီးကို စိုစြတ္ျပီး ခ်မ္းေအးသြားေအာင္ လုပ္ျပစ္မယ္ဆိုတဲ႔ အျငိဳးနဲ႔ ေကာင္းကင္ေပၚက မိုးစက္မိုးေပါက္တို႔ အေျပးက်ဆင္းလာသည္။ လမ္းမေပၚမွာ လႈရွားသြားလာေနေသာ လူေတါလည္း ရုတ္တရက္ရြာခ်လိုက္ေသာ မိုးေၾကာင္႔ နိးစပ္ရာေနရာေတြကို ၀င္ျပီးမိုးခိုကုန္ၾကသည္။သူထိုင္ေနေသာ လၻက္ရည္ဆိုင္တြင္လည္း ခဏအတြင္း လူေတြမ်ားျပားသြားေသာေၾကာင့္ ခံုလြတ္ေတာင္မရွိေတာ့ေပ........။ဆိုင္ရွင္လူၾကီးကေတာ့ သည္းၾကီးမဲၾကီးရြာေနေသာ မိုးကိုေက်းဇူးတင္ေနမွာဘဲဟု သူေတြးမိသည္။
                  ``ခဏထိုင္မယ္ေနာ္´´
              ၾကားဖူးးေနၾက အသံတစ္သံ။ေမာ့ၾကည္႔လိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွင့္ ဒီဆိုင္မွာအျမဲေတြ႔ေနၾက မ်က္မွန္တန္းမိေနေသာ အုပ္စုထဲက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္။အျခားခံုေတြလည္း လူျပည္႔ေနေတာ့ ေကာင္မေလးက သူတစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနေသာ၀ိုင္းတြင္ ထိုင္ရန္ခြင့္ေတာင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။
                  ``ထိုင္လို႔ရပါတယ္ေနာ္´´
              သူဘာမွ ျပန္မေျပာမီမွာဘဲ ေကာင္းမေလးထံမွ ထပ္ျပီးစကားသံ ထြက္လာျပန္သည္။အဲဒီေတာ့မွ သူလည္း.........
                    ``ဟုတ္ကဲ့ ထိုင္ပါ။ ထိုင္လို႔ရပါတယ္´´
             ဟုေျပာေတာ့မွ ေကာင္မေလးက၀င္ထိုင္လိုက္ျပီး..........
                       ``သူငယ္ခ်င္းကိုေစာင့္ေနတာလား။
                          ၀ႆန္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို
                          ေစာင့္ေနတာ။ခါတိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ
                          နဲ႔ဒီဆုိင္မွာထိုင္ေနၾကေလ။ဒီေန႔ တစ္ေယာက္တည္း
                          ၀င္မထိုင္ရဲလို႔ ကားမွတ္တိုင္မွာသူငယ္ခ်င္းေတြ
                          ကို ရပ္ေစာင့္ေနတာ။ မိုးရြာေတာ့မွ၀င္လာတာ
                         ဟိ..ဟိ.......´´
              ေကာင္မေလးကေျပာလည္းေျပာ သူဟာသူေျပာျပီး သေဘာေတြက်ကာ ရယ္လည္းရယ္.......
                      ``ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့ ၊ မိုးကလည္းေတာ္ေတာ္ 
                         သည္းတယ္ေနာ္´´
                       ``အင္း..ဟုတ္တယ္ ၊ ခုနတုန္းက က်ေတာ့
                        ေနပူေနျပီးေတာ့ အခုက်ေတာ့လည္း တျခားစီေနာ္´´
                       ``အင္း..ဟုတ္တယ္´´
                       ``နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲဟင္´´
                       ``ကၽြန္ေတာ္နာမည္လား ၊ မ်ိဳးကို ပါ ။
                          ဒီကနာမည္က ၀ႆန္ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္´´
                      ``ဟယ္....တို႔နာမည္ ဘယ္လိုသိတာလဲ´´
                     ``ဒီလိုဘဲ ၀ႆန္႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚေနတာကို
                        အျမဲၾကားေနရေတာ့ သိေနတာပါ´´
                      ``ေအာ္....ဒီလိုလား...မ်ိဳးကိုဆိုေတာ့ ကိုမ်ိဳး လို႔ဘဲ
                        ေခၚမယ္ေနာ္  ကိုမ်ိဳး´´
                      ``ရပါတယ္....အဆင္ေျပသလိုေခၚပါ ။ ဒါနဲ႔ ၀ႆန္
                         ဆိုေတာ့ မိုးေပါ့။ မိုးရာသီမွာေမြးတာလား´´
                       ``အင္း...ဟုတ္တယ္ ကိုမ်ိဳး ျပီးေတာ့ ၀ႆန္က
                          မိုးရာသီကိုအရမ္းၾကိဳက္တယ္´´
            ေကာင္မေလးက စကားေျပာတာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းလည္း ရွိသလို အသံကလည္းနား၀င္ခ်ိဳလွသည္။ေကာင္မေလးက သူ႔ကို ကိုမ်ိဳးလို႔ ေခၚတာကိုက သူ႔အတြက္ေက်နပ္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ ၀ႆန္ႏွင့္ စကားေျပာရတာကိုလည္း သူသာယာေနမိသည္။ သူ႔ရင္ထဲမွာလည္း အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးက ၀င္ေရာက္ေနရာ ယူထားသည္ကို သူသတိထားမိသည္။ဘယ္လိုေျပာရမွန္းကို မသိေသာ ခံစားခ်က္ပါ။
                          ``ေဟာ .. ဟိုမွာ...သူငယ္ခ်င္းေတြလာေနျပီ ၊
                              သြားေတာ့မယ္ေနာ္ ကိုမ်ိဳး´´
                           ``ဟုတ္ကဲ့ပါ .. ၀ႆန္´´
                           ``နင္တို႔က ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်တာဘဲ...
                            သင္တန္းခိ်န္ေတာင္ ေနာက္က်ေတာ့မယ္
                           ေအးေအးေဆးေဆးေတာင္ စကားမေျပာရေတာ့ဘူး´´
            ဆိုျပီး သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကို ပြစိပြစိေျပာရင္းနဲ႔ ထထြက္သြားေသာေကာင္မေလးကို ၾကည္႔ျပီး သူ႔ရင္မွာဟာက်န္ခဲ့သည္။ သူ႔စိတ္အာရံုကလည္း ေကာင္မေလးႏွင့္အတူ ကပ္ျငိပါသြားသည္။ သူ ေကာင္မေလးႏွင့္ တစ္ေနကုန္စကား ထိုင္ေျပာခ်င္ေနမိသည္။အဲဒါဘာေၾကာင့္လဲ..........။ ၀ႆန္ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကို ခ်စ္မိသြားလို႔လား။ ဟုတ္တယ္....ျဖစ္နိုင္သည္။ သူ႔ရင္ေတြလည္းတဒိုင္းဒိုင္းခုန္ေနသည္။
             မိုးသည္းသည္းမဲမဲရြာတဲ့ေန႔မွာ ခင္မင္ခြင္ရတဲ့ ၀ႆန္ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးရယ္ ငါရင္ထဲမွာလည္း မိုးနဲ႔အတူ ဆူညံေနပါသည္။ အျပင္မွာလည္း မိုးက သည္းသည္းမဲမဲရြာေကာင္းေနဆဲ..........။မိုးေရ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...........။
             အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေစာင့္ေသာါလည္း ကိုေအာင္ ေရာက္မလာ သျဖင့္ သူလည္းအိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။
                   @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
                                   ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္..........
                                            ၾကိဳးစားလွ်က္........
                                                                ခ်စ္သူေမာင္..........
      

♥ ♥ သူငယ္ခ်င္း ♥ ♥

သံေယာဇဥ္ေတြႏွင့္ ခ်ည္ခဲ့တဲ့ ၾကိဳးေတြဟာ

ရိုးသားျခင္း မ်ားစြာႏွင့္ အစျပဳ ရစ္ပတ္ခဲ့တယ္။

မ်က္၀န္းအၾကည္႔မ်ားစြာ ၊ အမူအယာေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္

တစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ကို တစ္ေယာက္က ျဖဳတ္မခ်ရက္ခဲ့ဘူး။

တစ္ေယာက္ရဲ႕ေခၽြးစက္ကို တစ္ေယာက္က

အျပံဳးကေလးေတြႏွင့္ ေျဖသိမ့္ေပးခဲ့ရွာတယ္။

အတားအဆီးမ်ားစြာ၊ ေလာကဓံေပါင္းမ်ားစြာ

အရာရာဟာ သူတို႔ရဲ႕ ခိုင္မာတဲ့ သစၥာေတြကို

ပိုျပီးေတာ့ အေရာင္လက္ေစခဲ့ျပန္တယ္။

အျဖဴထည္ကိုအေျခခံတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြမွာ

ေမွ်ာ္ကိုးမွုေတြျဖစ္ေပၚမလာတတ္ဘူး။

တစ္ေယာက္က နာက်င္ေနရင္

တစ္ေယာက္က ၀မ္းနည္းေနမယ္။

တစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္

တစ္ေယာက္က ၀မ္းသာေနမယ္။

သူတို႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အခါ ေဘးလူေတြေတာင္

ေငးယူရေလာက္ေအာင္.....။

သူတို႔နာက်င္ေနတဲ့အခါ အမ်ားကလည္း

မျမင္ရက္ေလာက္ေအာင္ မ်က္ႏွာလႊဲခဲ့ၾကျပန္တယ္။

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း ေလာကရဲ႕ ၾကမ္းတမ္းမွဳေေတြက

တြဲလက္ေတြကို နာက်င္ေစခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ အျပံဳးမပ်က္တဲ့သူေတြေလ

စိတ္အခန္႕မသင့္ ငါးမိနစ္

နာက်င္တဲ့အခါ တစ္ရက္ေလာာက္ႏွင့္

သူတို႔ေတြရဲ႕အနာဂတ္လမ္းကို ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္။

ရဲ၀ံ့စြာ၊ တက္ၾကြစြာ၊ နားလည္စြာ၊ ေဖးမမႈမ်ားစြာႏွင့္

`ေမာင္ေရွ႕ကသြား...

ေမ ေနာက္က လိုက္မယ္ေလ...´ တဲ့...။

P.S  August 2011 ထုတ္ အပ်ိဳစင္ Magazine ပါ တိုးေႏြး (မႏၱေလး) ရဲ႕ ကဗ်ာကိုၾကိဳက္လြန္းလို႕ ေ၀မွ်ပါသည္။ 

                                                                      ♥♥♫ခ်စ္သူေမာင္♫♥♥

ေမ့သြားေသာ ေမာင့္ဆီသို့ မေမ့ေသးေသာေမ့ထံမွေပးစာ

တစ္ေန႕ အလုပ္ကျပန္အလာမွာ စာတစ္ေစာင္ေကာက္ရလို႕ဖတ္ၾကည္.လိုက္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္မွာငိုရမလိုရယ္ရမလို ဘယ္လိုေျပာရမယ္မွန္းေတာင္ မသိေတာ.ဘူး .......သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း ဖတ္ရေအာင္ ေ၀မွ်ေပးလိုက္ပါတယ္......

သို႕
      ေမ့ကိုေမ့သြားေသာေမာင္
           မေမ့ေသးေသာ ေမစာေရးလိုက္တယ္...........
      သံုးႏွစ္သံုးမိုး ေမ့ဆီကို စာေလးတစ္ေစာင္ေတာင္ မေရးဘဲ ေမ.ကို ေမ့ေနျပီလား မဟုတ္လား..... ေမကေတာ့ ေမာင့္ကို တစ္ေနကမွေမ့လို႕မရပါဘူး........စားတဲ.အခ်ိန္လည္း ေမာင့္ကိုသတိရတယ္........အိပ္တဲ့အခ်ိန္လည္း ေမာင္.ကိုသတိရတယ္........ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အိမ္သာတက္လည္းေမာင့္ကိုသတိရတယ္........ေမာင့္ကိုသတိရတိုင္း ရြာထိပ္က ဘုရားကိုသြားျပီးေမာင္ ျမန္ျမန္ျပန္လာပါေစ၊ ေမာင္အဆင္ေျပပါေစလို႕ ဆုေတာင္းဖို.သြားရလြန္းလို႕ရြာထိပ္ကို သြားတဲ.လမ္းေတာင္ ေျမာင္းၾကီး ျဇစ္သြားျပီ..... ေမာင္ကေတာ. ရန္ကုန္ျမိဳ.ၾကီးမွာ မလံု႕တလံု႕၀တ္ထားတဲ.ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလး ေတြကိုျမင္ျပီးေမ.ကို ေမ့သြားျပီ မဟုတ္လား.....

ေမကေတာ့ေမာင့္ကိုခ်စ္လိုက္ရတာ ေမာင္လို႕ အေဖမ၇ွိ အေမ မရွိ ၊တစ္ေကာင္ၾကြက္ ၊မ်က္နွာမြဲ  ၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသား ကိုအမ်ားက မၾကိဳက္ပါနဲ.လို႕ တားခဲ့တာေတာင္ ေမ ကေမာင့္ကိုခ်စ္ခဲ့ပါတယ္......ေမာင္ေျပာေတာ့ ရန္ကုန္ဲမိဳ.ၾကီးကိုမသြားခ်င္ပါဘူးဆို .....ေမကေတာင္အတင္းေျပာျပီးလႊတ္ရတယ္ေလ.....ပညာေရးဘဲၾကိဳးစားမယ္ဆိုျပီးထြက္သြားျပီးေတာ့...အခုေတာ.ေကာင္မေလးပိန္ပိန္ ကပ္ကပ္ေလးေတြနဲ. ေလွ်ာက္သြားေနတယ္ဆို......ေမ့မွာေတာ့ရြာမွာ ေမ့ကို ခ်စ္လွပါ ရဲ႕ၾကိဳက္လွပါရဲ႕ဆိုျပီးအနားကပ္လာတဲ့ သူၾကီးသားေတြကုိေတာင္တစ္ေယာက္မွ အနားကပ္မခ့ပါဘူး.....ရန္ကုန္ျမိဳ.က မိန္းကေလးေတြလည္းေတာ္ေတာ္ဘဲ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး....ေမာင့္လိုပိုက္ဆံမရွိ ၊ ရုပ္မေခ်ာတဲ.လူကိုမ်ားာကိဳက္ၾကတယ္လို႕......ေမက ေမာင့္ကို ရန္ကုန္ျမိဳ.ကေကာင္မေလးေတြၾကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုျပီးလႊတ္လိုက္တာပါ......ၾကိဳက္မယ္မွန္းသိ၇င္မလႊတ္ပါဘူး.....ေမာင္ေရ.....ရန္ကုန္ျမိဳ.က ပိန္ပိန္ကပ္ကပ္ေကာင္မေလးေတြကိုေမ.ျပီး....လွလွပပ၀၀တုတ္တုတ္ ကြမ္းေတာင္ကိုင္ ေမ့ ဆီကို အျမန္ျပန္လာပါေနာ္.......
                                                                 ေမ့ ကိုေမ့ ေနေသာ ေမာင့္ကို သံုးနွစ္သံုးမိုး မေမ့ ေသးတဲ.ေမ ေစာင္.ေမွ်ာ္ေနပါတယ္.....

အေမ.အတြက္ဓာတ္ပံု........

ျမိဳ.ေပၚေရာက္ေနေသာ သားကို ရြာကအေမက အလႊမ္းေျပၾကည္.ရန္ ဓာတ္ပံုထည္.ေပးလိုက္ဖို.မွာလိုက္ေသာအခါ.........

သားက သူ. သူငယ္ခ်င္းကို ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးရန္ အကူအညီေတာင္းပါတယ္......
သူငယ္ခ်င္းကလည္းရိုက္ေပးမယ္ေျပာျပီး ပန္းျခံတစ္ခုထဲကိုသြားၾကပါတယ္.........
ဓာတ္ပံုရိုက္မယ္.ေနရာကို သစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ေအာက္ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ၾကပါတယ္.......

အဲဒီမွာသားက ``ငါသစ္ပင္ေနာက္ကို၀င္ေနျပီးရိုက္မယ္´´ လို.ေျပာပါတယ္္
 သူငယ္ခ်င္းက ``ဘာလို.လဲ´´ လို.ေမးတယ္
သားက            ``ငါ.အေမကိုအံ့ၾသေစခ်င္လို.´´ေျပာတယ္
သူငယ္ခ်င္း       ``ဘယ္လိုအံ့ၾသေစခ်င္တာလဲ ငါနားမလည္ေတာ.ဘူး´´
သား                 ``ငါသစ္ပင္ေနာက္မွာရပ္ေနျပီး.....ငါအေမကဓာတ္ပံုၾကည္.ေတာ့မွ ဘြားကနဲဆိုျပီး ငါအေမကိုထြက္ျပမယ္ဆိုျပီး´´ေျပာလိုက္ပါတယ္.........

၀ဋ္ဆိုတာလည္တတ္ပါတယ္.........

``ေဟ႕´´
                             ``ဟာ! မလုပ္နဲ.ေလ ညိဳညိဳ´´
                             ``အို! ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ´´

         ကစားေနရင္းကေန လုပ္လိုက္တဲ႕ ညိဳညိဳ လုပ္ရပ္ကို ဘယ္သူမွ မထင္မွတ္ထာၾကပါဘူး  ။ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး အံ့ၾသသင္႔ျပီး လိုက္တားလိုက္ေပမယ္႔ မမွိေတာ႕ပါ ။ ညိဳညိဳ ကေတာ႕ လုပ္ျပီးသြားျပီ ။ သူမလုပ္လိုက္တဲ႔ လုပ္ရပ္ကို သူမ ေက်နပ္ျပီးျပံဳးေနတယ္ ။ သူမလက္မွာေတာ႔  ေသြးေတြေပက်ံေနတယ္ ။ ၾကြက္ကေလးတစ္ေကာင္ကေတာ႕ ေသြးေတြ ေပက်ံ ျပီး တက်ီက်ီေအာ္ ကာထြက္ေျပးသြားေလျပီ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကလည္း သူမ ဒီလိုလုပ္လိမ္႕မယ္လို႔ လံုး၀မထင္ထားၾကပါဘူး ။ ေထာင္ေျခာက္ထဲမိေနေသာ ၾကြက္ကိုယူျပီး ႏွုတ္ခမ္းကို ဓားနဲ. လွီးျပီး ျပန္လႊတ္လိုက္တယ္ေလ ။

                         `` နင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာဘဲ ညိဳညိဳ ´´
                          `` ငါ က ဘာဆိုးလို.လဲ ။ အဲဒီၾကြက္ကပိုဆိုးတာ အဲဒီေကာင္က ငါ႔စာအုပ္ေတြကိုလည္း ကိုက္တယ္ ၊ ျပီးေတာ. ငါ႔မုန္.ေတြကိုလည္း ခဏ ခဏ ခိုးစားတယ္ေလ ၊ ဒီၾကြက္ကို ငါၾကည္.မရတာၾကာျပီ ။ ဒါေၾကာင္႕လုပ္လိုက္တာ ။´´
                         ``ဒါေပမယ္႕ ဒိလိုေတာ.မလုပ္သင္.ဘူးေလ ။ ၾကြက္က ဘာမွမသိတာ ´´
                            `` ဟုတ္တယ္ ။ နင္ဒီလိုမလုပ္သင္႕ ဘူးေလ ´´
                              ``နင္ တစ္ခါတည္း သတ္ရင္သတ္လိုက္ ပါလား ။ အခုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္နာေနရွာမွာဘဲေနာ္ ´´
                         `` ဟုတ္တယ္  နင္၀ဋ္လည္မွာ ကိုမေၾကာက္ဘူးလား ညိဳညိဳ´´
                         ``နင္၀ဋ္လည္လိမ္႔မယ္ ´´

              သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျပာဆိုေနတာကို ဂရုမစိုက္ဘဲ လွည္႔ ထြက္သြားျပီး သူမလက္နဲ. ဓားမွာေပက်ံေနေသာ ေသြးေတြကို ေရေဆးေနပါသည္ ။ သူမဒီလိုလုပ္ခဲ႔တဲ႔ အကုသိုလ္ကံ က ဒီဘ၀မွာတင္ ၀ဋ္လည္လိမ္႔မယ္ လို႔ ဘယ္သူမွ မထင္ခဲ့ပါဘူး ။ ညိဳညိဳ ကိုယ္တိုင္လည္း မထင္ခဲ. ပါဘူး ။ တကယ္လို႔ ဒီဘ၀မွာတင္ ၀ဋ္လည္မယ္ဆိုတာကိုသာ သူမသိခဲ႔ရင္ သူမလံုး၀လုပ္ခဲ႔မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ္႔ အရာရာဟာ ျဖစ္ျပီးသြားျပီ ။ ျပန္လွည္႔လို႔ မရေတာ.ပါ ။


                            @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


                    ႏွစ္ေတြ လေတြ အလီလီ ေျပာင္းသြားခဲ႔ေလျပီ ။ ညိဳညိဳ တစ္ေယာက္လဲ ေယာက်ၤား ရျပီး ကိုယ္၀န္ရင္႔မာၾကီးနဲ.ျဖစ္ေနေလျပီ ။ မၾကာခင္ေမြးေတာ႔မယ္႔ ညိဳညိဳ တစ္ေယာက္ သူမလုပ္ခဲ႔တဲ႔အကုသိုလ္အျပစ္တစ္ခုကို သတိမရေတာ႔ပါ ။ သူမက သူမရဲ႔႕ အျပစ္ကို ေမ႔ေပ်ာက္ေနေပမယ္႔ အကုသိုလ္ကံ ကေတာ႔ သူမကို မေမ႔ေပ်ာက္ပါဘူး ။ ညိဳညိဳ သမီးေလးကို ေမြးတဲ.ရက္မွာဘဲ အားလံုးအံ့ၾသသင္႔သြားၾကပါတယ္ ၊၊ သမီးေလးရဲ႕အေပၚ ႏွုတ္ခမ္းက ဟက္တက္ကြဲေနတယ္ ။ ညိဳညိဳ လုပ္ခဲ႔တဲ႔အကုသိုလ္ကံ ကို သမီးေလးခံရေလျပီ ။ ညိဳညိဳတစ္ေယာက္ေနာင္တရလို႔ မဆံုးေတာ႔ေပ ။ သမီးမိန္းကေလးဆိုေတာ႔ အလွအပမက္တာေပါ႔ ။ ပိုဆိုးတာက သနပ္ခါးလိမ္းျပီးရင္ ႏွုတ္ခမ္းနီ မဆိဳးရမေနနိဳင္ဘူး ။ သနပ္ခါးလိမ္းျပီးတုိင္း သူ႕အေမကို ႏွုတ္ခမ္းနီ ဆိုးခိုင္းတယ္ ။ ႏွုတ္ခမ္းက ကြဲေနေတာ႔ သူမ်ဘးေတြလို ဘယ္လွမွာလဲ ။ သူ႕ကိုယ္သူ မွန္ထဲျပန္ၾကည္႔ျပီး စကားမပီကလာ ပီကလာေလးနဲ႔

                                 `` ေမေမ တမီးက နထမ္းနီ ရွိဳးယင္ ဘာရိဳ.မလွတာလဲဟင္´´
                                 `` သမီးႏွုတ္ခမ္းက ကြဲေနတာကို သမီးရဲ႕´´
                                  `` တမီး နထမ္းက ဘာရိဳ႕ ကြဲေနတာလဲဟင္ ။ တူမ်ားေတြ နထမ္းက  မကြဲဘူး ။ ေမေမ႕နထမ္းလည္းလွတယ္ ။ ေဖေဖ႔ နထမ္း လည္းလွတယ္ တမီး နထမ္းက ဘာရို႕မလွတာလဲ ဟင္....ေမေမ´´

                ညိဳညိဳတစ္ေယာက္ ဘာေျပာရမွန္းကိုမသိေတာ.ပါဘူး ။ သူမ ၇င္နင္႔ရေလျပီ ။ သူမလုပ္ခဲ႔တဲ႔ အျပစ္က သူမ မခံ ရဘဲ သမီးေလးခံ၇တယ္ဆိုေတာ႔ ယူၾကံဳးရလို႔ မဆံုး ၊ ေနာင္တရလို႕မဆံုးေပ ။

                           ``သမီးေရ ... ေမေမ႔ အျပစ္ေတြပါ ေမေမ႔ကို ခြင္႔လႊတ္ပါ ေမေမသာ ဒီလိုမလုပ္ခဲ.ဘူးဆိုရင္ သမီးလည္း ဒီလိုျဖစ္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။ ေမေမ့ရဲ႕အမွားတစ္ခုက ဒီလိုျဖစ္မယ္မွန္းသိခဲ.မယ္ဆိုရင္ ေမေမ မလုပ္ခဲ.ပါဘူး ။ အခုေတာ႔ ေမေမ႔ေၾကာင္႔သမီးေလးျဖစ္ရတာပါ.....´´

                   
                      ညိဳညိဳ ၇ဲ.ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြ လိမ္႔ဆင္းလာျပီး စိတ္ထဲကေန သမီးေလးခြင္႔လႊတ္ဖို႕ေတာင္းပန္ေနပါတယ္ ။ သူမရဲ႕အျပစ္ကိုလည္း ေနာင္တရေနတယ္ ။ ဟိုတစ္ခ်ိန္ သူမလုပ္ခဲ.တုန္းက ဘာမွမဟုတ္တဲ႔ စိတ္ေက်နပ္မွဳေလးက အခု၀မ္းနည္း၇တာနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ပါ ။ ညိဳညိဳ တစ္ေယာက္ေကာင္းေကာင္း ၾကီးသင္ခန္းစာရလိုက္ပါျပီ.........။


                      `` ၀ဋ္ဆိုတာ ေနာင္ဘ၀မွာတင္ မဟုတ္ပါဘူး ဒီဘ၀မွာတင္ ခ်က္းခ်င္း လည္တတ္ပါလား ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာေနာ္.......´´